dinsdag 18 juni 2013

Geloofsbrief - Stempelboekje - Compostela

Om je tocht naar Compostela aan te vatten heb je uiteraard een geloofsbrief en stempelboekje nodig.  Die krijg je als je lid bent van het Vlaams Genootschap van Santiago De Compostela.  Uiteraard heb ik dit al enige tijd geleden gedaan.  Op die manier ben je ook officieel geregistreerd als pelgrim. 


De Geloofsbrief die het Genootschap verstrekt aan de leden die op tocht gaan naar het verre Galicië gaat terug op een eeuwenoude traditie.
In vroegere tijden kregen de pelgrims na het ontvangen van de pelgrimszegen een document  waarin bevestigd werd dat ze op weg waren naar het graf van de Apostel Jacobus de Meerdere. Dit in het Latijn opgestelde document werd uitgereikt door de kerkelijke autoriteiten, pastoor, bisschop… Het bood de pelgrim de mogelijkheid om voor overnachting en steun aan te kloppen bij pastoors, kloosters en andere instellingen.
Maar vanaf de XVIIIe eeuw werd een dergelijk document, vooral in Frankrijk, slechts afgeleverd  nadat de aanvrager voldaan had aan alle verplichtingen tegenover zijn land en vorst. Hiermee wou men verhinderen dat iemand,  onder het mom van een pelgrimstocht, trachtte te ontsnappen aan inlijving in het leger. Wie zonder dit document op tocht trok en onderweg aangehouden werd, kwam niet in Santiago de Compostela maar op de beruchte galeien terecht.
Gelukkig zijn de tijden veranderd. Er zijn geen galeien meer, de legerdienst werd in de meeste landen afgeschaft en de moderne pelgrims kunnen in volle gemoedsrust op weg gaan. 
Het Vlaams Genootschap heeft als enige Europese Compostela vereniging dit pelgrimsattest willen behouden. De moderne versie, de Geloofsbrief, is een fraai document opgesteld in het Latijn, Nederlands, Frans, Spaans en Galego waardoor de drager ervan zich kenbaar maakt als pelgrim.
Let wel, dit document verschaft de pelgrim geen enkel recht, maar kan in uitzonderlijke noodgevallen van nut zijn. Vele pelgrims beschouwen dit, niet ten onrechte, als een uniek en mooi document en bewaren het zorgvuldig in hun rugzak.
Bij die Geloofsbrief hoort een Stempelboekje, in het Spaans Credencial genoemd. Dit is vereist om te kunnen overnachten in de talrijke refugio’s en albergues onderweg. In iedere plaats waar hij overnacht laat de pelgrim dit boekje afstempelen.
Bij aankomst in Santiago bekomt de pelgrim, op vertoon van dit stempelboekje,  in het Oficina de Acogida al Peregrino (=Pelgrimsbureau) in de Rúa do Vilar nr.1, vlak bij de kathedraal, de Compostela.

Om dit in het latijn gestelde document te ontvangen moet men als stapper minimum 100 km en als fietser minimum 200 km  afgelegd hebben.  




zaterdag 15 juni 2013

'k kom eraan, ik ga er staan. 'k Ga niet ontgoochelen, ik ga er staan, ....

De start van mijn pelgrimstocht komt dichterbij en de zenuwachtigheid groeit.  Heb ik wel genoeg getraind ? Heb ik alles wel voorzien, zijn de ritten wel goed uitgestippeld ?  De laatste weken heb ik veel tijd gestoken in het nakijken van de ritten op mijn GPS.  Staan al de routes wel op de kaarten van mijn GPS ? Blijkt dat ik verschillende kaarten in mijn GPS zal moeten steken.  De Garmin City Navigator krijgt het immers moeilijk als je langs rivieren het jaagpad volgt of als je al eens kleinere en smalle fietsroutes volgt.  Daarvoor gebruik ik de gratis open street maps.  Deze heb ik al getest in België en die geven in elk geval voldoening.
Voor de dorstlesser heb ik na wat testen en proeven gekozen voor Etixx.  Voor de afwisseling zal ik ook een voorraad Aquarius meenemen.  Is te zoet en plakkerig voor altijd te gebruiken maar is eens goed als afwisseling.  Voor voeding hou ik het bij Sultana, suikerwafels en bananen.  Maar uiteraard zal ik ook de plaatselijke keuken degusteren.
De volgende dagen zal ik me meer bezighouden met mijn muziekcollectie.  Welke nummers zal ik op mijn I-pod zetten ?  Welke afspeellijsten zal ik maken ?  Muziek is nu éénmaal ook een passie van mij.  Alhoewel ik zelf geen muziekinstrument bespeel, kan ik niet zonder muziek.  Ik ondervind dat het me ook tijdens mijn lange fietstochten stimuleert.  Het geeft je moed, het brengt je in het juiste ritme en geeft je gemoedsrust.  Wat zou het leven toch saai zijn zonder muziek.
Ik neem me voor om tijdens mijn ritten telkens een nummer van de dag te kiezen.  Bij wijze van voorsmaak geef ik je hierbij al één van mijn favorieten, niet toevallig een schitterend nummer over de koers : "Ploegsteert" van Wannes Capelle en het Zesde Metaal.  Het nummer gaat over Frank Van Den Broecke, een schitterend wielertalent met een grillige levensloop.  Wannes Capelle beschrijft zijn leven treffend en met veel respect.  Het grijpt je naar de keel en bezorgt je kippevel. Brrrrr !

Hierbij de link : http://www.youtube.com/watch?v=BUArxVOgJuc

Ploegsteert (Het Zesde Metaal)

't Was voor de koers dat jij die dag in Ploegsteert werd geboren. Lang voordat je haar kreeg op uw benen had je 't al afgeschoren. Nijdig over 't stuur van uw driewieler gebogen, je was nog kind: je ving nog niet veel wind.
En voor je 't wist, was je wereldnieuws. De camera's, ze plakten aan uw vel. ''t Lijkt wel de nieuwe Merckx!'. De ploegen zwaaiden met contracten, 't één al vaster dan het ander. En in Ploegsteert zei de pastoor: 'Ik wist van niets. Maar God is van onze parochie en rijdt met de fiets.'
'Ik kom eraan, ik ga er staan, 'k kom eraan, ik ga er staan. 'k Ga niet ontgoochelen, ik ga er staan, 'k ga niet ontgoochelen.' 
En 't volk zei: 'Kijk, hier komt de man, 't talent druipt er in dikke druppels van. We hebben hem hier gemaakt!' 
Ambitie lijktop overmoed, ze zijn rap te verwarren. Een huis buiten proportie en een paar veel te sjieke karren. 't Was leven op te groot verzet, en het probleem met slechte maten: ze staan altijd klaar. Aasgieren en sjacheraars.
En hoe het dan is fout gegaan, door wie of wat of waar. Uw enige verklaring: 'Misschien zit ik gewoon zo in mekaar', was weer wereldnieuws. Ze pakten u dan mee als een bandiet. Je zei: 'Dat ben ik niet.' 'Maar ik kom weer, ik ga er staan, 'k kom weer, ik ga er staan. 'k Ga niet ontgoochelen, ik ga er staan, 'k ga niet ontgoochelen.'
En 't volk zei: 'Er zit een reukje aan, er zit zelfs doping in zijn banden. 'k Wist dat hij had gepakt.'
De woorden ''k Wil je nooit meer zien', klinken hard in iedere taal. 't Is dooddoen zonder moorden, 't is zonder advocaat voor 't tribunaal. Dat ze uit de mond kwamen van de moeder van uw dochter - waar had je 't verdiend? Is 't lot zo nietsontziend? Die laatste dag met dochterlief, je leerde haar nog fietsen. Haar wiel begon te draaien, je kon er ondanks alles van genieten. Maar zonder vrouw en kind, de lijm waar je nog mee samenhing, was 't gedaan. De Schepper had compassie: je mocht gaan. En God zei:
'Kom maar weer, ik ga er staan. Kom maar weer, ik ga er staan. Kom maar weer, ik
ga er staan. Kom maar weer.'