woensdag 17 juli 2013

La Maison du Pierrou

Gisterenavond nog een heel leuke avond gehad in onze chambres d'hôtes 'La Maison du Pierrou".  Dit is echt een aanrader van formaat.  Zelden zo goed gelogeerd geweest.  Prachtige kamers, ruime inloopdouche, groot bed, Spa in de tuin, ...  Maar los van al dat materiële was er de aangename sfeer en amicale ontvangst.  We voelden er ons meteen thuis.  



De chambes d'hôtes wordt uitgebaat door Daniel en Michel.  s' Avonds samen een aperitief gedronken met hen en de zus van Daniel en haar echtgenoot Guy Bertin (voormalig piloot Moto GP, winnaar van 6 GP's en vice-wereldkampioen).  Lekker wijntje en prima sfeer : ongedwongen en zonder veel complimenten.  Na aperitief een fantastische diner gehad met foie gras, parelhoen en als dessert een heel lekker klaargemaakte pèche.  Met ons zessen hebben we echt een heel leuke avond gehad.  En uiteraard hebben we ook van de heerlijke wijnen genoten.


Deze morgen hebben we het er wat van genomen.  Lekker uitgeslapen en heel lekker ontbijt gehad (met verse ananas en kiwi toe).  Daarna uitgebreid afscheid genomen van Daniel en Michel en vertrokken voor een korte rit van 60km naar Saint-Jean Pied de Port.  Kort maar krachtig want met 965 hoogtemeters een echte opwarmer voor het zware werk van morgen.
Het landschap was al bergachtig (zie foto's) en bovendien kwamen we al in Baskenland, wat je ook aan de wegwijzers zag (zie foto).  Sommige fanatici hadden zelf de wegwijzers met Franse plaatsnamen overschilderd.  Tot de borden van de Camino toe.  Waar hebben we dat nog gezien ?  Ik wordt triest van zoveel domheid en dat nationalistische en egoïstische discours.  Wake up, we leven SAMEN in Europa.  



 Na 35 km kwamen we voorbij de Stèle de Gibraltar, waar volgens de pelgrimgids uit de 12e eeuw de drie grote pelgrimroutes uit Vézelay, Tours en Le Puy samenkomen.  Ik ontmoette er een Duitse pelgrim die begin mei te voet in Beieren vertrokken was en ondertussen al meer dan 1800 km gestapt had.  Hij hoopte om midden augustus in Compostela toe te komen.  We hebben samen nog wat gepraat (het was een aardige man) en elkaar succes toegewenst.  Voor zulke ontmoetingen doe je het eigenlijk ook wel een beetje.  Mensen leren kennen, naar hun verhaal luisteren, het hoort er allemaal bij.
Als je zo alleen onderweg bent heb je veel tijd om na te denken.  Soms zie je af als de beesten, dan weer loopt het soepel en ben je euforisch, af en toe heb je een emotioneel moment als je aan familie, vrienden en bepaalde gebeurtenissen uit je leven denkt.  Ik kan iedereen zo een tocht aanraden.  Het leert je enkel hoe klein en nietig wij mensen zijn en hoe dankbaar we mogen zijn dat we dit allemaal kunnen en mogen meemaken.



Als lied van de dag kies ik R.E.M. en 'Everybody hurts'.  Ik ben een enorme R.E.M.-fan en dit nummer is toch één dat altijd aan je ribben blijft plakken : 'Everybody hurts, you're not alone'.  Ik zag R.E.M. voor het eerst in Torhout (dat toen nog Torhout-Werchter heette).  Ik vermoed dat het in juli 1985 was, kort voor of na de release van hun derde elpee 'Fables of the Reconstruction'.  Ik was meteen onder de indruk.  Later dat jaar zag ik hun nog in de Vooruit in Gent.  Er waren amper een 200-tal aanwezigen, onvoorstelbaar eigenlijk.  Later zag ik hun nog één of twee keer.  Ik wou ze kort voor de officiële split nog eens live aan het werk zien maar het is er nooit van gekomen.  Heb ik altijd jammer gevonden.
In het leven mag je de dingen niet te veel uitstellen want voor je het weet krijg je de kans niet meer.



When your day is long and the night 
The night is yours alone
When you're sure you've had enough of this life, well hang on
Don't let yourself go 
Everybody cries and everybody hurts sometimes

Sometimes everything is wrong 
Now it's time to sing along
When your day is night alone (hold on, hold on)
If you feel like letting go (hold on)
When you think you've had too much of this life, well hang on

Everybody hurts 
Take comfort in your friends
Everybody hurts
Don't throw your hand Oh, no
Don't throw your hand
If you feel like you're alone, no, no, no, you are not alone

If you're on your own in this life 
The days and nights are long
When you think you've had too much of this life to hang on

Well, everybody hurts sometimes
Everybody cries
And everybody hurts sometimes
And everybody hurts sometimes
So, hold on, hold on
Hold on, hold on 
Hold on, hold on 
(Hold on, hold on)

Everybody hurts 
You are not alone


1 opmerking:

  1. Beste Carl. Ik herken de Stèle de Gibraltar. Ik stond er zeven jaar geleden ook. Ik weet niet of ik er nu langskom hoewel we de route via Vézelay volgen. Ik wens je morgen veel succes want het is een helse rit, vooral wat de afstand betreft. De klim naar Roncevalles valt wel mee, zeker zonder bagage. en nadien een zeer lange afdaling. in Estrella kan je kiezen water uit de kraan of wijn uit de kraan. je vertelt wel wat het geworden is....-;). Buen camino!

    BeantwoordenVerwijderen