Vandaag was weer al eens een saai parcours. Dees en Kris hadden me gewaarschuwd dat het traject tussen Burgos en Leon eentonig en bij heet weer loodzwaar was, want bijna geen schaduw. Ze hadden het bij het rechte eind. Van recht eind gesproken, ik heb er vandaag een aantal gezien : de ene rechte streep na de andere. Om hopeloos van te worden.
Wanneer ik de pelgrims te voet op het pad langs de weg zag stappen, heb ik meermaals moeten denken aan mijn oud-collega Leslie Thibaut. Of Titebeau zoals we hem ook wel eens pleegden te noemen. Leslie was een uitermate aimabel en sympathiek collega, harde werker ook. Een charmant man, niet te beroerd om kennis met collega's te delen. Een soort waarvan er te weinig gemaakt worden.
Toen Leslie enkele jaren terug op pensioen ging, besloot hij om de Camino te voet te doen. Helemaal alleen heeft hij de weg naar Compostela gegaan. Met de dag groeit mijn bewondering voor de mensen die dit doen. Dit getuigt pas van karakter en volharding !
Vandaag stond een rit van 85 kilometer geprogrammeerd. Niet al teveel hoogtemeters, een 400-tal.
Het eerste deel van de rit heb ik nog aangepast want er zat een stuk onverhard bij van meer dan 10 km en dat vond ik van het goede teveel. Het risico op lekke banden is dan immers te groot. Het kostte me wel een omweg van 4 km maar dat had ik er graag voor over.
Rond het middaguur was ik al in Sahagun, net geen 50 km en met een moyenne van een dikke 28km/u. Dat was nog eens een deftig tempo.
In Sahagun namen we met zijn allen het middagmaal. Een gezonde picnic met kundige hand bereid door la mama.
Eén van de typische bruggetjes waarvan je er onderweg verschillende tegenkomt.
En ondertussen gaf de papa maar gas tussen de eindeloze korenvelden.
In de namiddag maakten we nog een korte drinkpauze met de boys.
Nu de kinderen erbij zijn kan er al eens een fotootje van ons beiden genomen worden !
Tja, en de Europese steun is hier in de regio alomtegenwoordig. Maar het is hier dan ook een triestige streek. De dorpen waar ik doorfiets zijn meestal verlaten en erg armtierig en triest. De mensen trekken allemaal naar de steden. En in de hotels kennen ze enkel Spaans. Zelfs jonge mensen spreken geen Engels. Echt ongelooflijk ! En dat in een streek waar duizenden pelgrims doorheen trekken.
Als nummer van de dag volg ik met veel plezier de suggestie die een goede vriend me maakte. Het nummer stond eigenlijk al op mijn lijstje, dus waarom er vandaag niet voor kiezen : Queen met Bicycle Race. Meer nog dan voor de muziek, kies ik het voor het bijhorende clipje. En uiteraard omdat het over wielrennen gaat, één van mijn grote passies (na Carine dan toch !). Geniet ervan !
I want to ride my bicycle
I want to ride my bike
I want to ride my bicycle
I want to ride it where I like
Geen opmerkingen:
Een reactie posten