Twee binken uit Oostende

Eerst en vooral wil ik iedereen bedanken voor de aanmoedigingen en toffe reacties die ik tot op heden ontving via e-mail, blog en SMS.  Dit geeft echt moed want geloof me vrij, het is een hele uitdaging.

Deze morgen rond half tien vertrokken voor een rit van 118 km.  Vanuit Châteaudun volgde ik de boorden van de Loir (zonder e).  Werkelijk een prachtige streek met vele kreken, bossen en mooie kastelen.  Wat mij betreft tot op heden de mooiste rit en dat niet alleen omwille van het natuurschoon.  Hierbij enkele foto’s :

Ik had met Carine afgesproken in Vendôme, een mooi stadje aan de oevers van de Loir.

Daar bevindt zich ook een gekende Sint-Jacobskerk en zag ik ook een aanduiding van de Camino.  Carine had er inkopen gedaan maar het was er te druk en de parkeerwachters maakten overuren.  Dus besloten we om door te rijden tot Authon (75km).  Maar enkele kilometers verder was de weg plots opgebroken en volledig afgesloten.  Iets verder vond ik evenwel een grintweg die echter ook met hekkens afgezet was.   Ik besloot het erop te wagen en ging te voet (om lekke banden te vermijden) verder.  Een paar honderd meter verder kwam ik tot mijn grote opluchting weer op de goede weg terecht.  Maar nog was het niet gedaan want een paar kilometer verder kwam ik voor een afgesloten brug over een spoorweg te staan.  Ik besloot ook hier alle borden te negeren en me door de afrastering heen over de bouwvallige brug te wagen.  En ook nu weer konden we onze weg verder zetten.

In Authon had Carine een mooie pic-nic plaats gevonden midden het groen en in de schaduw.  De temperaturen liepen immers al vlot over de 30°.  Een stuk baguette gegeten, een frisse cola gedronken en wat uitgerust om de laatste 43km af te werken.

Ik was nog maar pas terug vertrokken of ik zag in de verte twee zwaar beladen  fietsers rijden.  Toen ik hun passeerde sprak ik hen aan en het bleken zowaar Vlamingen te zijn : Gino en Dave uit Oostende.  Het waren de eerste ‘fietspelgrims’ die ik tegen kwam en het waren nog twee heel toffe kerels.  Wat verder in Château-Renault dronken we samen iets op het dorpsplein.  Gino (47 jaar) en Dave (37 jaar) zijn twee broers en doen deze tocht in herinnering aan hun moeder die vorig jaar overleed.  Ze hebben een foto van haar mee onderweg.  Zo zie je dat iedereen zijn eigen verhaal en reden heeft om deze tocht te maken.  Want naar Compostela rijden doe je niet zomaar.  Daar zit een verhaal, een motivatie achter.  Een tweetal uur hebben we samen de Camino gereden.  Ik moet zeggen dat het een heel leuke ervaring was.  Iets voor Tours stopten zij aan een chambre d’hôtes en namen we afscheid.  Echter niet na afgesproken te hebben om elkaar nog eens terug te zien na onze pelgrimstocht.  Wat mij betreft zal dit zeker gebeuren.  Tot in ‘De Lantaarn’ in Westende Gino en Dave !  Buon Camino !

Ondertussen hebben de graanvelden plaats gemaakt voor wijngaarden.  We zijn immers in de Loire streek.

Als nummer van de dag kies ik voor ‘Trip the light’ van GarrySchyman.  Ik leerde het nummer kennen via de website ‘Where the hell is Matt’.  Hierop maakt Matt een schitterende videocollage van al de plaatsen waar hij geweest is (meestal met een gek danspasje) en zet hij er leuke, opbeurende muziek op.  Telkens ik deze muziek hoor, krijg ik een energieboost en kan ik er weer tegenaan.  Klik op de link en geniet !