maandag 8 juli 2013

Wide open road

Vandaag was het de zwaartste rit van de eerste week.  Bijna 1400 hoogtemeters en 120 km.  Best te doen dus.  Maar met de brandende zon op je lichaam was het een lastige rit.  Temperaturen tot 35° doen zelfs de best getrainde wielertoerist puffen en zuchten.  Veel drinken is dan de opdracht en dat hebben we ook gedaan.  Ik heb nog nooit zoveel gedronken op een dag.  Meer dan 6 liter !
s' Morgens viel het nog enigszins mee met de temperatuur.  Alleen de uitgestippelde weg, na een spoorweg ondergang, bleek verdwenen te zijn.  Een Fransman wist me te vertellen dat ze de weg enige tijd terug begraven hebben (en dat mag je letterlijk nemen).  Met wat zoeken en met de hulp van de GPS (alhoewel zo een klein schermpje toch niet echt praktisch is) toch op de goede weg gekomen.  En ik kreeg al meteen een pittige beklimming voorgeschoteld.  Het was enkel een voorbode van wat nog moest komen.  Gans de dag zou het op en neer gaan, met enkele stevige kuitenbijters erbij.
De pic-nic die Carine 's middags voorzien had was dan ook welgekomen.  We zaten dan al halfweg.  Of er die voormiddag niks te zien was?  Buiten enkele mooie kerkjes enkel graan, graan, graan en nog eens graan.





In de namiddag ging het vlot met de fiets, zo vlot zelfs dat ik voor Carine op de plaats van afspraak voor onze namiddagpauze was.  Na een frisse cola en een banaan even uitgerust in de schaduw en dan de laatste 25 km aangevat.  Het venijn zat duidelijk in de staart.  Een zware en lange helling met percentages tot 12% onder een brandende zon deed het zweet in beken van mijn aangezicht lopen.
Ondertussen hebben we ons al een verkwikkende douche genomen en gaan we straks de inwendige mens versterken.
Hierbij nog een foto van mijn fiets met de routeplanning voor morgen.  Kwestie van de richting niet kwijt te raken.


Het nummer van de dag is 'Wide Open Road' van The Triffids, een Australisch band die het schitterende, maar helaas te weinig bekende, album 'Born Sandy Devotional' (wat een prachtige hoes) maakte.  Op basis van een recensie in Humo kocht ik vele jaren terug deze LP (tja, je ziet da's al heel wat jaren geleden).  Een aanrader voor de muziekliefhebbers onder jullie.  Klik gerust op de link en geniet.

The sky was big and empty
My chest filled to explode
I yelled my insides out at the sun
At the wide open road

1 opmerking:

  1. Leuk dat we je kunnen volgen, denk dat je enorm veel zal zien en beleven! Eigenlijk een beetje jaloers... We zijn al benieuwd naar je volgende verhaal! Groeten Danny

    BeantwoordenVerwijderen